مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین چشمی 1% و پماد اریترومایسین چشمی 5/0% در پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادان

چکیده زمینه و هدف :افتالمیا نئوناتوروم، نوعی کنژنکتیویت است که در 4 هفته اول تولد رخ می‌دهد و شایعترین بیماری چشمی نوزادان است. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر پماد تتراسیکلین 1% چشمی با پماد اریترومایسین چشمی 5/0% در جلوگیری یا کاهش بروز عفونت ملتحمه نوزادان انجام گردیده است. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده یک سوکور تک مرکزی بدون دارو نما اجرا گردید. این مطالعه روی نوزادان ترم متولد شده به روش طبیعی یا سزارین در بخش بعد از زایمان در بیمارستان بعثت سنندج به مدت یک سال از بهار 1389 تا بهار 1390 بر روی 330 نوزاد صورت گرفته است. نوزادان به روش بلوک‌بندی 3 تائی به 3 گروه 110 نفری C, B, A تقسیم ‌شدند. بعد از گرفتن رضایت نامه کتبی از والدین و یک ساعت بعد از تولد در گروه A یک سانتی‌متر پماد تتراسیکلین 1% چشمی و در گروه B یک سانتی‌متر از پماد اریترومایسین 5/0% چشمی در چشم‌ها استفاده گردید گروه C، گروه کنترل بود که اقدامی صورت نگرفت. تمامی نوزادان در پایان هفته اول، پایان هفته دوم و پایان هفته چهارم معاینه ‌شدند. داده‌ها با نرم‌افراز SPSS و آزمون کای دو و t-test، تحلیل گردید. یافته‌ها: درگروه‌های تتراسیکلین، اریترومایسین و بدون پیشگیری به ترتیب 22 نوزاد (20%)، 16 نوزاد (5/14%) و 25 نوزاد (7/22%)، دچار کنژنکتیویت شدند و تفاوت معنی‌داری بین سه گروه فوق، از نظر بروز علائم کنژنکتیویت وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای کنژنکتیویت در گروهی که پیشگیری دریافت نکردند و با توجه به عوارضی که کنژنکتیویت می‌تواند برای نوزاد ایجاد کند (به خصوص درنوع کنژنکتیویت گنوکوکی)، لزوم پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادی کاملاً منطقی به نظر می‌رسد. اما از آن ‌جایی که تاثیر تتراسیکلین و اریترومایسین در کاهش بروز کنژنکتیویت از نظر آماری معنی‌دار نبود، نیاز به مطالعات جامع ‌تر و بررسی داروهای دیگر مثل بتادین و یا نیترات نقره لازم به نظر می‌رسد. تا داروی مناسب برای پیشگیری از کنژنکتیویت نوزادی تهیه گردد . کلیدواژه: تتراسیکلین، اریترومایسین، کنژنکتیویت نوزادان وصول مقاله :1/3/90 اصلاحیه نهایی:31/1/91 پذیرش:10/2/91